BÜLBÜL İLE İMPARATOR

Çin'de bir imparator yaşarmış. İmparatorun çok sevdiği bülbülü varmış.
İmparator sabahları kalkarken, akşamları uyurken ve üzüldüğü her zaman bülbülü dinlermiş. İmparator bülbülü dinlerken ağlarmış. Bülbül de imparatoru mutlu ettiği için hep sevinirmiş.
Saraydakiler de bülbülün sesini çok severlermiş. Gelen misafirler, bülbülün sesini çok beğenirlermiş.
Bir gün, başka ülkeden misafirler gelmiş. İmparatora hediye vermişler. Misafirler gittikten sonra hediyeyi açmışlar. Hediye oyuncak bir bülbülmüş.
Oyuncak bülbülün her tarafı pahalı takılarla süslüymüş. Kurulduğunda sanki gerçek bülbül ötüyormuş gibi bir sesi vardı.
Artık günlerini oyuncak bülbülü dinleyerek geçiriyorlarmış. Gerçek bülbül, unutulduğunu görünce ormana uçup gitmiş.
Bir gün imparator, gerçek bülbülü dinlemek istemiş. İmparator onun uçup gittiğini işte o anda anlamış. Ama imparator yine de oyuncak bülbülü tercih etmiş.
Saraya gelen misafirler artık oyuncak bülbülü dinlemişler. Günlerden bir gün oyuncak bülbül bozulmuş. Vidaları, zemberekleri, çarkları çıkmış. İmparator:
- Ne oluyor buna böyle, diye sormuş.
Saraydakiler:
- Üzülmeyin efendim. Hemen tamir ederiz, demişler.
Hemen usta bir oyuncakçıyı çağırmışlar. Oyuncakçı bülbüle bakıp:
- Bunu tamir edebilirim ama yılda sadece yılda bir defa dinleyebilirsiniz, dedi.
Bir gün gelmiş ki imparator bir hastalığa yakalanmış. Artık ölücekti. Ertesi gün imparator kuşun sesini dinlemek istemiş ama dinleyememiş.
Çünkü odada bülbülü kuracak kimse yokmuş. Saraydakiler yeni bir imparator seçmekle meşgulmüş. Birden pencereden içeri bülbül uçarak gelmiş. İmparator:
- Hoşgeldin minik kuşum. Ben senin yerine oyuncağı seçerek delilik yaptım. Lütfen beni affet, dedi.
Bülbül imparatoru affetti ve en kısa zamanda imparator iyileşti.
İmparator ve bülbül birbirlerini bir daha hiç üzmediler.